مساله اینجاست که حتی دست اندرکاران نمایش،هم که وظایفی در برابر تاتر این شهر دارن برای دیدن نمایش نمیانحتی با دعوتنامه هم نمیانبا تماس تلفنی هم نمیان" البته شاید خیلی کار دارن.کارهایی مهمتر از دیدن یک نمایش "
مهم نیستاین حرفها گله نیستاصلا" و ابدا" هم گله نیست.محض اطلاعتون میگم.وگرنه هستند دوستانی که عاشقانه و صمیمانه و دوستانه کنار همدیگه ایستادن و کار میکنن و از اینکه توی این شهر تاتر مرده تاتر کار میکنند خوشحال و خرسند هستن.
اونها حاضر نیستند به هر قیمتی تماشاگر رو به سالن بکشونن. برای نگهداشتن تماشاگر لودگی نمیکنندحرفهای زشت و سخیف نمی زنندبه خودشون و تاتر و تماشاگر و بی احترامی نمیکنندتاتر رو کار میکنند چون براشون مقدس و قابل احترامه.بوده،هست و خواهد بود
ناراحتی از اینه که ارگانهایی که باید حامی تاتر باشند ، بفکر تبلیغات هستند و نه تنها حمایت نمی کنند بلکه مانع تراشی هم میکنند.چون نه فرهنگ براشون مهمه، نه فقر فرهنگی جامعه ، نه هنر و نه آموزش و پرورش فرزندان خودشون.سازمانهایی که باید،باید باید باید برای راه انداختن یک تاتر خوب پیش قدم بشن ، نه تنها از انجام این کار طفره میرن، نه تنها براشون مهم نیست، نه تنها در مقابل پول بیت المال احساس مسولیت نمی کنند بلکه به تمسخر می پردازند و بعد از مدتها سرکار گذاشتن گروههای نمایشی اعلام میکنند که روزی پنج تا بلیط ازتون میخریمروز اجرا هم مدیر عاملشون مخالفت میکنه و میگه: ای واااایروزی پنججججججج تا؟ نهزیادهاصلا ولش کنجواب تلفنشون رو ندینمگه پول ما مفته که بدیم برای " تاتر" ؟
رفتن به تاتر درک میخواد،فرهنگ میخواد، تعصب میخواد و تعهد.
تعهد به اینکه فرزندانمون یاد بگیرن با دیدن تاتر ، رفتن به کنسرت موسیقی، با دیدن فیلم خوب ، با خواندن کتاب میشه از خیلی از کج روی ها جلوگیری کرد.
بقول یه بنده خدا
" همه چیزمون به همه چیزمون میاد"
مملکتی که با تاتر بیگانه اس باید هم قاتلی داشته باشه که شش روز یه بچه چندماهه رو توی یه ماشین زندانی کنه.مملکتی که با هنر بیگانه اس باید هم هر روز خبری از اختلاس چندهزارمیلیاردی در اون شنیده بشه.مملکتی که همه منتظر دعوتنامه و فرش قرمز هستند که برن یه نمایش یکساعتی رو ببینند باید هم کارشناس ارشدش بیکار باشه و دستفروشی کنه.مملکتی که مردمش اینقدر از تاتر دور هستند باید هم اینقدر آمار طلاق بالایی داشته باشه.
اینها گله نیست. حرفهاییه محض اطلاع.وگرنه ما که در شرایط سخت تر از این هم کار کردیم و کار خواهیم کردچون کمر همت بستیم که با روشن نگهداشتن چراغ تاتر گامی در جهت ارتقای سطح فرهنگ جامعه داشته باشیم.شاید نسل آینده وقتی اختلاس کرد ، عذاب وجدانش باعث بشه پول رو به صندوق برگردونهشاید قاتل های نسل بعد هوس و قطعه قطعه کردن کودکان به سرشون نزنه.شاید مدیران نسل بعد وقتی دیدن نمیتونن در مقامی که هستند کاری رو انجام بدن استعفا بدن.شاید رانندگان اتوبوس نسل بعد وقتی چهل تا مسافر رو میخوان جابجا کنند مواد مخدر مصرف نکنند
بگذریم
حالتون چطوره؟
درباره این سایت